De Fanfare Van Honger En Dorst

We liepen in de stad rond, we waren met zessen We kwamen van nergens, gingen nergens naar toe Vanaf de terrassen en de koffiehuizen Bekeken we de mensen en hun drukke gedoe We liepen met ons hoofd in de wolken En werden dan wakker met honger en dorst En iedereen riep: "Kijk, daar loopt de fanfare De fanfare van honger en dorst De fanfare van honger en dorst" We hadden geen geld om eten te kopen Maar we wisten voor alles 't beste adres Mosselen bij Leentje en frieten bij Helga En Annie bewaarde voor ons wel een fles En iedere nacht, nog net voor 't slapen De laatste vijf kwartjes in Eddie's jukebox 'A hard rain's gonna fall' We zongen 't allemaal samen Met de fanfare van honger en dorst De fanfare van honger en dorst En kwam er 'n vrouw die een van ons meenam Dan namen we afscheid en we zegden vaarwel De fanfare trok verder met minder leden De toon in mineur; we begrepen 't wel Maar er was nooit een vrouw die mooier kon zingen Dan onze fanfare van honger en dorst En het duurde nooit lang of we waren weer samen Met de fanfare van honger en dorst De fanfare van honger en dorst Wie van ons had ooit kunnen denken Dat iedereen van ons voorgoed weg zou gaan We hebben toen de fanfare ontbonden We hebben, net als ied'reen, de prijs duur betaald De prijs voor de vrijheid in ruil voor wat centen Een baan bij de bank, een leven als een vorst Maar ergens in de stad zingt een nieuwe fanfare Een nieuwe fanfare van honger en dorst Een nieuwe fanfare van honger en dorst