Zanger Zonder Meer

Ik ben een zanger zonder meer Één die het liefst in ledigheid verkeert Wat lezen, wat drinken en telkens weer Veel te laat opstaan ongegeneerd Maar mijn carriere roept me weer Ik ben artiest, gerespecteerd U wilt dat ik mij als een god gedraag Maar ik voel me oud en opgejaagd Ik zie overal de hinderlaag Alleen het spelen, dat doe ik graag Maar dit beroep is godgeklaagd Hoe meer je geeft, hoe meer men vraagt De dag dat niemand mij nog kent Dat ik door het applaus niet meer word verwend Dan zal ik pas weten wie ik ben Terwijl een nieuw en vers talent Het nieuwe lied brengt, het nieuw kabaal Voor een nieuwe jeugd, een nieuwe zaal Het hoeft voor mij niet groot of sjiek Als het maar klikt met mijn publiek Ik heb zo'n maling aan kritieken 'T zijn brave mensen, maar een beetje ziek Ik wil niet moeilijk doen of excentriek Ik zoek m'n heil in de muziek Als ik zing, dan is het om bevestiging Als ik schreeuw, dan is het ter verdediging Ik wil ontdekken, als verwezenlijking Elk ander soort, elk ander ras Voor ik verga tot stof en as Wil ik weten hoe de wereld was Waar ik ook kijk,'t is al geweld Verdriet en angst, geknoei om geld Ik had zo graag vriendschap, liefde, plezier Ik dacht zo, waarom zijn we anders hier Ik ben geen artiest, gerespecteerd Ik ben een zanger zonder meer Zonder meer