ควันไฟ

อยู่คนเดียว กับความเดียวดาย กับกองไฟที่ยัง ลุกโชน อยู่ เหม่อมองไฟใจลอย คิดหวนสู่ สู่ความ หลัง เมื่อครั้งวันวาน ปล่อยใจไป สู่ใครบางคน ที่เคยมีคำตกลง ไว้ให้ กัน ว่าจะคอยดูแล ตราบจนนานเท่านาน แค่วันพ้นผ่าน เขาลืม. เหม่อมองไฟ อยู่นานแสนนาน ละอองเปลวควัน กลับลอยเข้าตา ใจจึงเรียน รู้ว่า เรานองน้ำตา เพียงเพราะควันไฟ. และกับบางคน ที่ลืมสัญญา มีค่า ก็เพียง แค่ควันของไฟ ทำน้ำตาไหลได้ คงไม่มี ค่าพอ ที่คิดจะจำ เหม่อมองไฟ อยู่นานแสนนาน ละอองเปลวควัน กลับลอยเข้าตา ใจจึงเรียน รู้ว่า เรานองน้ำตา เพียงเพราะควันไฟ. และกับบางคน ที่ลืมสัญญา มีค่า ก็เพียง แค่ควันของไฟ ทำน้ำตาไหลได้ คงไม่มี ค่าพอ ที่คิดจะจำ. อยู่คนเดียว กับความเดียวดาย กับกองไฟที่เหลือ แค่เถ้า ถ่าน ปล่อยความจำลอยไป ให้มันลอยพ้น ผ่าน ให้มันเหมือน อย่าง ควันของไฟ