Monos Arga Mesanihta

Μόνος αργά μεσάνυχτα Κι ας είναι όλα ορθάνοιχτα Δε θέλω άνθρωπο να δω Δύσκολο βράδυ σαν κι αυτό Σαββάτο ξημερώματα Βάζω φωτιά στα στρώματα Δε μένει πια εδώ ψυχή Μόνο αγέρας και βροχή Όμως εσύ πρέπει να 'ρθεις Και όρθιο στον τοίχο να με στήσεις Κι αφού πως πέθανα θα δεις Μ' ένα σου φιλί θα μ' αναστήσεις Μόνος μετρώ τη λύπη μου Κλεισμένος μες στην κρύπτη μου Κι ούτε ν' ακούσω θέλω πια Γι' αγάπη και για ανθρωπιά Δεν πείραξα κανένανε Μα οι καημοί για μένανε Και θα χαθώ σαν το φονιά Μες στη βροχή και το χιονιά Όμως εσύ πρέπει να 'ρθεις Και όρθιο στον τοίχο να με στήσεις Κι αφού πως πέθανα θα δεις Μ' ένα σου φιλί θα μ' αναστήσεις