Matia Kastana

Μάτια καστανά χείλη άβαφα όσα δε μιλούσα σου τα 'γραφα κάθε γράμα κι ένα τάμα κάθε λέξη πανικός της αγάπης ο πληθυντικός Χρόνια και χρησμοί με δικάσανε κι όσοι αγαπούσα με χάσανε το κορμί μου φυλακή μου κι η καρδιά ισόβια στης ανάγκης τα υπόγεια Μάτια καστανά που βαφτίστηκα για δική σας χάρη πουλήθηκα στα παζάρια και στα ζάρια σε ληστές και πειρατές στης αγάπης τις λυκοποριές Μίλα σιγανά κάτι γίνεται μη ρωτάς πολλά ποιος ευθύνεται ένα βλέμμα ένα ψέμα ένας λόγος άσκοπος της αγάπης ο κατάσκοπος Μάτια καστανά χέρι σίγουρο στόμα μου γλυκό και παρήγορο και τα λάθη και τα πάθη ακριβά διόδια στης αγάπης τα εισόδια