คอยฮักคนบ้านไกล

เงียบหายไปนาน คึดฮอดคำหวานอ้ายคนบ้านไกล ป่านนี้หนออ้ายอยู่จั่งใด๋ คือบ่ห่วงใยหัวใจน้องเลย เจอะหน้าก็หวาน เมื่อห่างกันอ้ายก็ทำเฉย โพดแท้น้อคือคนบ่เคย เงียบหายไปเลยบ่มีน้ำใจ นั่งใจลอย เฝ้ารอคอยน้อยใจเหมือนกัน หนุ่มบ้านน้องเทียวมาเว้าหยัน ว่าสิขึ้นคานขืนคอยต่อไป ยิ่งฟังคำคน ยิ่งกังวลว้าวุ่นใจหลาย ย่านแต่เป็นดังเขาเว้าใส่ อ้ายอยู่บ้านไกลเห็นใจน้องบ่ ฮัก... จริงใจอย่าให้คอยนาน น้องอายสายตาชาวบ้าน อยากให้อ้ายนั้นรีบมาสู่ขอ ค่าดองบ่แพง ให้รีบมาน้องตั้งตารอ คอยนานหวั่นใจแม่พ่อ ท่านจะไม่รอลูกเขยบ้านไกล พิสูจน์ดวงใจ ถ้าอ้ายจริงเหมือนคำสัญญา นัดคุยกันวันเข้าพรรษา ถ้าอ้ายมาน้องคงดีใจ ให้มายืนยัน รับประกันกับพ่อเอาไว้ ออกพรรษาฤกษ์ดีเมื่อไหร่ ฟ้าวบอกผู้ใหญ่อ้ายมาสู่ขอ ฮัก... จริงใจอย่าให้คอยนาน น้องอายสายตาชาวบ้าน อยากให้อ้ายนั้นรีบมาสู่ขอ ค่าดองบ่แพง ให้รีบมาน้องตั้งตารอ คอยนานหวั่นใจแม่พ่อ ท่านจะไม่รอลูกเขยบ้านไกล พิสูจน์ดวงใจ ถ้าอ้ายจริงเหมือนคำสัญญา นัดคุยกันวันเข้าพรรษา ถ้าอ้ายมาน้องคงดีใจ ให้มายืนยัน รับประกันกับพ่อเอาไว้ ออกพรรษาฤกษ์ดีเมื่อไหร่ ฟ้าวบอกผู้ใหญ่อ้ายมาสู่ขอ