เรียนไม่จบหลบมา

เจ็ดปีผ่านมา น้องเรียนยังไม่จบ เพื่อนเพื่อนเขาหลบ เขาจบกันหมดแล้ว พ่อแม่นั่งคอย ละห้อยจนเหม็ดคอยแล้ว ความหวังเพริศแพร้ว วี่แววนานเกิน ถ้าหัวไม่เดิน หลบเรินทำสวนไร่นา ตัดยางก็ได้ เช้าเช้าตั้งหลายผืน อยู่แค่พี่น้อง ไม่ต้องระหกระเหิน หลงแสงสีเพลิน จนลืมคนคอยข้อง ถ้าหนังสือไม่ท่อง อย่าฝืนต่อปริญญา ไม่ขยันศึกษา พี่สาว่าไม่จบแน่นอน น้องเอยไม่ไหวให้กลับบ้าน อย่าทนทรมานในเมืองใหญ่ เรียนไม่จบหลบมา ไม่ต้องอาย ชีวิตเป็นได้อีกหลายอย่าง น้องเอยไม่ไหวอย่าทนท้อ เจ็ดปีนี่น้องได้ไหรบ้าง สู้ตัวคนเดียวมันอ้างว้าง มีใครไหนบ้าง เขาจริงใจกับเรา ถ้าหนังสือไม่ท่อง อย่าฝืนต่อปริญญา ไม่ขยันศึกษา พี่สาว่าไม่จบแน่นอน น้องเอยไม่ไหวให้กลับบ้าน อย่าทนทรมานในเมืองใหญ่ เรียนไม่จบหลบมา ไม่ต้องอาย ชีวิตเป็นได้อีกหลายอย่าง น้องเอยไม่ไหวอย่าทนท้อ เจ็ดปีนี่น้องได้ไหรบ้าง สู้ตัวคนเดียวมันอ้างว้าง มีใครไหนบ้าง เขาจริงใจกับเรา พี่แหลงให้ฟัง เพราะรอน้องตั้งเท่าใด เดี๋ยวใจสลาย ได้ตายแก่กันเสียก่อน เรียนไม่จบหลบมา มาต๊ะพี่ขอวอน อย่าให้พี่ต้องนอน ข้องใจอยู่พรรค์นี้ ออ ว่าออ ออ ว่าออ หลบมาต๊ะน้อง ว่า ออ ออ ว่าออ ว่านะน้องนะหลบมาต๊ะน้อง หลบมาต๊ะน้อง หลบมาต๊ะน้อง