Zergatik moztu zenidan egin genuen bidea
Ibiltzen ikasten ari nintzen momentu berean
Zergatik zauriek elikatu zuten gure izana
Ixiltasunaren hitzek asetzen gure beharra
Borrokaren ostean landatzen genuen haziak
ez zuen eman espero genuen lore berria
Gezur bakoitzak beste bat ekarri zuen
Itxaropena malkoetan ito zen
GOGORATZEN ZAITUT
ZURE ITZALA HEMEN AHAZTU DUZU
IZAN GINEN GUZTIA
GURE BIHOTZA, GURE MINBIZIA
Begirada batekin izozten zenidan arima
Irribarre batekin ematen zenidan ezina
Baina beldurrak egia lapurtu zuen
gure ametsa zigortua izan zen
Eta gauean izerdia, negarra
ezinegonaren erantzun bakarra
Iluntasunak estaltzen zuena
egun berriak argitu duena.
