Mia Vrohi

Να ναι ζωή και να μη σ' έχω πλάι Μοιάζει αστείο κακό Να χω φωνή και να μη σου μιλάει Τι απομένει να πω Να στο ζητώ και να μην επιστρέφεις Είναι χαμένη ευχή Είναι αμαρτία να το καταστρέφεις Ο τι ζητά η ψυχή Μια βροχή μου ξεπλένει τα μάτια Πέφτουν σταγόνες σαν να 'ναι γυαλιά Όσα είδα τα σπας σε κομμάτια Κι απ' τις εικόνες δεν πίνεις γουλιά Να ναι πρωί και να μην ξημερώνει Δε θα μου βγει σε καλό Να ναι αρχή και να λέω πως τελειώνει Αυτό δε στο συγχωρώ Να στο ζητώ και να μην περιμένεις Είναι για μένα θυμός Αν είσαι εσύ ο καιρός που απομένεις Γίνε νερό κι ουρανός Μια βροχή μου ξεπλένει τα μάτια Πέφτουν σταγόνες σαν να 'ναι γυαλιά Όσα είδα τα σπας σε κομμάτια Κι απ' τις εικόνες δεν πίνεις γουλιά Μια βροχή μου ξεπλένει τα μάτια Και στο λαιμό τα φιλιά σου θηλιά Όσα είδα τα σπας σε κομμάτια Εγώ με σένα θ' αλλάξω δουλειά