Είμαι στημένος χρόνια εδώ,
Σε αυτή τη γη,
Σε αυτό το σώμα
Είμαι στημένος χρόνια εδώ,
Σε αυτή τη μυρωδιά στο χώμα
Είμαι στημένος και απορώ,
Πόσο η βροχή έχει αλλάξει
Κάποτε έβρεχε νερό,
Τώρα με καίει σαν με στάξει
Και δεν μπορώ να γίνω
Άνεμος σαν και σένα,
Είμαι ποτάμι μαύρο,
Κυλάω απελπισμένα
Κλεισμένος σε δύο όχθες,
Τις τρώω μα δε φτάνω
Ποτέ σε αυτό που νιώθω,
Πάντα σε αυτό που χάνω
Είμαι στημένος χρόνια εδώ,
Τα πάντα γύρω μου αρνούνται
Να αλλάξουν ή να κινηθούν,
Την κάθε σκέψη μου φοβούνται
Φοβούνται μήπως και αρνηθώ
Τη νεκρά τους να κάνω βίος μου
Κι ο φόβος τους είναι σχοινί,
Δένεται αγόγγυστα ο λαιμός μου
Και δεν μπορώ να γίνω
Άνεμος σα και σένα,
Είμαι ποτάμι μαύρο,
Κυλάω απελπισμένα
Κλεισμένος σε δύο όχθες
Τις τρώω μα δε φτάνω
Πότε σε αυτό που νιώθω,
Πάντα σε αυτό που χάνω
Και δε μπορώ να γίνω
Άνεμος σα και σένα,
Είμαι ποτάμι μαύρο,
Κυλάω απελπισμένα
Κλεισμένος σε δύο όχθες,
Τις τρώω μα δε φτάνω
Ποτέ σε αυτό που νιώθω,
Πάντα σε αυτό που χάνω
Και δε μπορώ να γίνω
Άνεμος σα και σενα,
Είμαι ποτάμι μαύρο,
Κυλάω απελπισμένα
Κλεισμένος σε δύο όχθες,
Τις τρώω μα δε φτάνω
Ποτέ σε αυτό που νιώθω,
Πάντα σε αυτό που χάνω
