Den Sou Aniko

Σε ένα αόρατο μηδέν παγιδευμένος Στο αδιέξοδο μια έξοδο ζητώ Σε μια στιγμή του ρολογιού σταματημένος Χέρια απλώνω σε ακίνητο χορό Δε σου ανήκω και ας με είχες δεδομένο Ανοίγω πόρτες απ' την άλλη να βρεθώ Και αν στην αγάπη με θεώρησες χαμένο Μες στα συντρίμμια όρθιος πάλι θα σταθώ Και είναι το μόνο δεδομένο Σε μαύρο πίνακα αχνά ζωγραφισμένος Με βλέμμα άπονο με σβήνει ο καιρός Και στου λαβύρινθου το νήμα σου μπλεγμένος Με έχεις τυλίξει σαν ατσάλινος ιστός Δε σου ανήκω και ας με είχες δεδομένο Ανοίγω πόρτες απ' την άλλη να βρεθώ Και αν στην αγάπη με θεώρησες χαμένο Μες στα συντρίμμια όρθιος πάλι θα σταθώ Και είναι το μόνο δεδομένο