Marrón

Səmimi deyil canımı alanlar Görəndəki gün çıxmır ümüd etsədə batdı zamanlar Güvən məni tərk elədi yarı yolda qaldığım anda Gülüşün yaddaşımda əl izlərin qaldı masamda Sir açanda baxışım zilləndi dodağlarına Eşidəndə başqa ünvanda tapıb xoşbəxtliyi Yaşardı bir cüt gül tək bəhanə yollar var Addım atmamağının özü qəhər deyil o yol şərt deyil Gördüyün bu əyyaş cavan səni sevən həmin uşağıydı Sən şeir gözlü gözəlim şöhrətimə şan idin Əhvalımı həmişə pis görürdün özün səbəbkar idin Sevgi gecikmişdi daha nə mən nədə sən varıydın Kədər sənətkarıydı ən gözəl əsər sən oldun Və nəysə cəlb eliyirdi məni soyuğ nəzərinə doğru görəsən qəsdən uzağlaşdın sən ya səhvən oldu Fərq etməz ölüb sevgi Qalan əlamət əsər mən oldum Qəhvi gözlərinin səmasında Bir iki qağayı süzər qanadlarını Sənə gələn yolların astanasında Qürurum tutar ayağlarını Qollarımız ayrılır bu gündən Xatirənlə solurdu o günlər Xəyalıma gəlmişdin o gün sən Olmur axı de hanı o günlər Xətrimə dəyirdi hər bir sözünün yalan olmağı Şəhvətə boyun əydilər ama sevgini sayan olmadı Yalnızlığ üzsüz gəlir doğma görür yad olanları Sən məni məndən aldın ama səni mənə alan olmadı Adın möhürlü dərdə Əhvalım hər nə qədər pis olsa belə Mesajlarda gülürdüm hərdən Yalan dedilər içdən istəsəndə olmur Xoşbəxtliyə gedən yol keçmir Ərəbcə cümlələrdən Bizi ruhdan saldı seçimlər Əlvida dillərə dastan sevgi qaldı sətirdə Şəkillərimizi silsəndə kitabı tullama heç vaxt Gözüm yollarında yazılarımsa qan tər içində Sənə fərq eləməz sevgili. sevgisiyəm Ağlıma gələndə belə salam verdim tanımadın sən O mesajı yazmazdım biraz əvvələ qayıda bilsəm Özgəyə həyat olunan birisi səni yanında xəyal edirsə Qəhvi gözlərinin səmasında Bir iki qağayı süzər qanadlarını Sənə gələn yolların astanasında Qürurum tutar ayağlarını Qollarımız ayrılır bu gündən Xatirənlə solurdu o günlər Xəyalıma gəlmişdin o gün sən Olmur axı de hanı o günlər...