Zamparanın Ölümü

Pardon sizi birine benzettim geçmiş yıllardan Yemin ederim azcık içtim, bu halim doğuştan Şampiyonum sanırken diskalifiye olduğumdan İşte sevgili bayan, tüm gevezeliğim bundan Bir kız tanırdım eskiden,"hayat berbat" derdi Loş kalbinde hayal kırıklıkları biriktirirdi Her filmden, kitaptan bir rol seçerdi Beğensin diye gelirse ölüm, makyajsız gezmezdi Tanırsınız benim gibilerini boş sokaklardan Çizgilere basmadan yürümeye çalışan insanlardan Ama dün akşam dedim ki kendi kendime Kendi kendime Düşünme! Düşünme! Kim anlamış ki sen anlayasın böyle? Düşünme! Düşünme! Kim anlamış ki sen anlayasın böyle? Bir şey söyledi ki bence de doğru, bir bar filozofu "Çok kadın hiç kadındır oğlum, yalnızlıktır sonu" Kadehte yansımama baktım, ayaklı bir kanıttım Kadın dergileri testlerinde her soruya yanıttım Tanırsınız benim gibilerini boş sokaklardan Çizgilere basmadan yürümeye çalışan insanlardan Ama dün akşam dedim ki kendi kendime Kendi kendime Düşünme! Düşünme! Kim anlamış ki sen anlayasın böyle? Düşünme! Düşünme! Kim anlamış ki sen anlayasın böyle? Öyle güzelsiniz ki, galiba korkmaya başlamalı Hanfendi sizin kadar güzel olmak aman hemen yasaklanmalı Durun, tahmin edeyim, balıksınız değil mi? Çok yalnızım, n'olur size gidelim mi? Düşünme! Düşünme! Kim anlamış ki sen anlayasın böyle? Düşünme! Düşünme! Kim anlamış ki sen anlayasın böyle?