Do lasu weszłam nieświadoma
Chciałam nazbierać trochę jagód i leśnych ziół
Nie wiedzieć czemu zerwał się okrutny wiatr
Spytałam go, czy mam tu zostać
Czy lepiej uciec stąd
On powiedział mi
Nawet nie wiesz ile czasu trzeba
By pochować ludzki strach
To ich łzy kiełkują dziś na drzewach
Zawsze zostawiają ślad
Po nierównej dziś stąpasz ziemi
Bo pod nią ludzkie życia tkwią
Los zostawił ich bez nadziei
Pod gałęziami tętni życie
Stworzeń co nigdy nie poznały prawdy, lecz
Lecz noszą w sobie dym z przeszłości, gęsty dym
On czai się w nich
I czeka, by znów wyjść
Chce powiedzieć ci
Nawet nie wiesz ile czasu trzeba
By pochować ludzki strach
To ich łzy kiełkują dziś na drzewach
Zawsze zostawiają ślad
Po nierównej dziś stąpasz ziemi
Bo pod nią ludzkie życia tkwią
Los zostawił ich bez nadziei
Nawet nie wiesz ile czasu trzeba
By pochować ludzki strach
To ich łzy kiełkują dziś na drzewach
Zawsze zostawiają ślad
Po nierównej dziś stąpasz ziemi
Bo pod nią ludzkie życia tkwią
Los zostawił ich bez nadziei
