Krople wody zmyły z twarzy brud nieprawdy
I nadzieja znowu płonie wśród pogardy
Papierowi ludzie wiatr już zdmuchnął po nich popiół
Ci ze stali są niepalni hartowani w żywym ogniu
Słowa to nie ściek z prądem nie dryfują
Są wyryte w sercu nawet kiedy na nie plują
A chorągiewki chłoną gdy się na nie leje woda
Potem wiszą mokre szmaty pod ciężarem pustosłowia
Gdzieś w każdym z nas gdy rozpala się gniew
Budzą się niezłomni burzy się krew
Jak husaria! jak husaria! jak husaria!
Gdzieś w każdym z nas niezłomny duch
Wiedzie nas do walki w bezimienny grób
Jak husaria! jak husaria! jak husaria!
Nie czekaj laurów nie czekaj braw
Jedyną nagrodą kpina i piach
Zakopią pod płotem niczym chwast
Jak każdą cnotę skazaną za gwałt
Na człowieczeństwie które od lat
Każdą nową własną podłość dopisuje w kartę praw
Rejestr mądrych twarzy rada etyki z waty
W pluszowe kręgosłupy wmasowują lubrykanty
Gdzieś w każdym z nas gdy rozpala się gniew
Budzą się niezłomni burzy się krew
Jak husaria! jak husaria! jak husaria!
Gdzieś w każdym z nas niezłomny duch
Wiedzie nas do walki w bezimienny grób
Jak husaria! jak husaria! jak husaria!
Pamiętam i nigdy nie zapomnę
Skąd pochodzę i jaką mam historię
Pamiętam i nigdy nie zapomnę
Skąd pochodzę i jaką mam historię
