Piso Ta Panta

Μυρίζει ακόμα Δεκέμβρης του οκτώ στο πετσί μου βαθιά Δακρυγόνα και ανάποδα γκλοπ στο κεφάλι Στην πρώτη σειρά μια γροθιά Κάτω απ' τα μάτια maalox Τα μπουκάλια μπροστά μην μας πάρουν μαζί τους Δεν αλλάζουν αυτά αδερφάκο Αυτοί θα σκοτώνανε και το παιδί τους Μας είπανε μεμονωμένα τυχαία περιστατικά τρομοκράτες Αυτοί, που μες την ΓΑΔΑ βασανίζουν εργάτες της πόλης αντάρτες Τα κανάλια και οι δικαστές το ξέρουνε όλοι το πράγμα βρωμάει Μα ποντάρανε και θα ποντάρουνε πάντα στο ότι ο κόσμος ξεχνάει Μεγαλώσαμε μέσα στο μίσος Μεγαλώσαμε μέσα στο μίσος και οι επόμενοι μέσα στην θλίψη Και το γράφουμε έτσι γιατί εάν ξεχάσουμε αυτό το κενό θα μας πνίξει Έχουμε χρέος πρώτα σ' εμάς, είμαστε εκείνοι που χάσαμε Το αίμα κυλάει στο δάκρυ πια και πριν το σκουπίσεις μαλάκα γεράσαμε Πήρα τα σπίρτα μου απόψε να κάψω όλα αυτά που φοβάμαι Σκέφτηκα να ξαναζήσω αυτά τα καλά που θυμάμαι Αυτά που γελάμε όταν τα συζητάμε τσουγκρίζοντας μπύρες τα βράδια Εκείνα που κλαίγοντας πάμε μπροστά γιατί θέλουμε πίσω τα πάντα Εκτός εαυτού αντ' αυτού στα όρια του συνετού καθαυτού Γυρνάμε το disadvantage σε ατού, γοητεία του κακού εαυτού Ακόμα το νιώθω, ανατριχιάζω, ακόμα το πάω με τα μπούνια Ακόμα τσογλάνι, ακόμα εντάξει, ακόμα οι μπάτσοι γουρούνια Εκτός εαυτού αντ' αυτού στα όρια του συνετού καθαυτού Γυρνάμε το disadvantage σε ατού, γοητεία του κακού εαυτού Ακόμα το νιώθω, ανατριχιάζω, ακόμα το πάω με τα μπούνια Ακόμα τσογλάνι, ακόμα εντάξει, ακόμα οι μπάτσοι γουρούνια Εκτός εαυτού αντ' αυτού στα όρια του συνετού καθαυτού Γυρνάμε το disadvantage σε ατού, γοητεία του κακού εαυτού Ακόμα το νιώθω, ανατριχιάζω, ακόμα το πάω με τα μπούνια Ακόμα τσογλάνι, ακόμα εντάξει, ακόμα οι μπάτσοι γουρούνια Πέφτει σαν χιόνι ο σοβάς στο δωμάτιο, θα το κοιτάξω από αύριο Μην μου μιλάς άλλο με το καλό και ούτε καν να σκεφτείς με το άγριο Λαιμοί που την φάπα χορτάσαν γυρίζω στην πόλη και σέρνω το βήμα Κι οι φάπες κομμένες γιατί έφτιαξα σβέρκο σαν γαλβανιζέ λαμαρίνα Εδώ που τελειώνουν τα φράγκα της πρώτης πριν φτάσει η μέση του μήνα Και ακούς βογκητά και πνιγμένα ουρλιαχτά το πρωί πίσω από το αλουμίνιο Λέω ότι βλέπω και αυτοί μπερδεμένοι μιλάνε για flow και για rap Γύρω μου φτώχεια και ανθρώποι να ψάχνουν σε κάδους να βρούνε λίγο scrap Και απέναντι νοικοκυραίοι να τάσσονται πάντα αντίκρυ στην βία Να σου κλωτσάν το κεφάλι με δύναμη πάνω σε μια τζαμαρία Και απέναντι μια ζαρντινιέρα και αίμα και η κρατική τιμωρία Ένας στο πάτωμα και από πάνω να δέρνει μία διμοιρία Σκάβουμε λάκκο να θάψουμε μέσα τα μάτσο επικίνδυνα πρότυπα Καμία Ελένη μην πέσει νεκρή απ' την τοξική αρρενωπότητα Κανένας Θανάσης στο χώμα γιατί δεν του φτάναν για το εισιτήριο Κανείς Κορκονέας αθώος ποτέ, γάμησε το δικαστήριο Εκτός εαυτού αντ' αυτού στα όρια του συνετού καθαυτού Γυρνάμε το disadvantage σε ατού, γοητεία του κακού εαυτού Ακόμα το νιώθω, ανατριχιάζω, ακόμα το πάω με τα μπούνια Ακόμα τσογλάνι, ακόμα εντάξει, ακόμα οι μπάτσοι γουρούνια Εκτός εαυτού αντ' αυτού στα όρια του συνετού καθαυτού Γυρνάμε το disadvantage σε ατού, γοητεία του κακού εαυτού Ακόμα το νιώθω, ανατριχιάζω, ακόμα το πάω με τα μπούνια Ακόμα τσογλάνι, ακόμα εντάξει, ακόμα οι μπάτσοι γουρούνια Εκτός εαυτού αντ' αυτού στα όρια του συνετού καθαυτού Γυρνάμε το disadvantage σε ατού, γοητεία του κακού εαυτού Ακόμα το νιώθω, ανατριχιάζω, ακόμα το πάω με τα μπούνια Ακόμα τσογλάνι, ακόμα εντάξει, ακόμα οι μπάτσοι γουρούνια