นับ 1 ไม่ถึง 10

ไม่เคยจะชิน เวลาที่เจอกับคำ ที่กัดและกิน แต่ดูเหมือนมันจะขำ คิดให้มากอะไร เราคนรู้จัก แค่เพียงหยอกล้อกัน ต้องอดต้องทน เป็นคนที่มองไม่เห็น จะเอามันคืน ก็คิดว่าทำไม่เป็น ยิ้มสิ ยิ้มเข้าไว้ ซ่อนความรู้สึก เจ็บปวดรวดร้าวใจ นับหนึ่งถึงสิบ บางครั้งมองดวงดาว เคยคิดว่าสักวัน จะกลับคืนไปสักครั้ง แต่ฉันยังมีเธอ จะร้องไปทำไม เธอปลอบโอบกอดฉันไว้ อยู่ตรงนี้ ก่อนจะตัดสินใจ ในคืนที่แสงดาวยังส่อง จะอ้วนจะดำ มันหนักที่ใครต่อใคร มันเวียนและวน ต้องทนรับมันเอาไว้ ขอให้ค่ำคืนนี้ ฝันร้ายไปเถอะ หลับตานะคนดี แต่ก่อนแต่ไร หัวเราะลบความปวดร้าว เจ็บปวดยังไง แค่ใจเหมือนโดนไฟเผา แค่น้ำตานั้นไหล พรุ่งนี้เริ่มใหม่ เพื่อโดนทำร้ายซ้ำ นับหนึ่งถึงสิบ บางครั้งมองดวงดาว เคยคิดว่าสักวัน จะกลับคืนไปสักครั้ง แต่ฉันยังมีเธอ จะร้องไปทำไม เธอปลอบโอบกอดฉันไว้ อยู่ตรงนี้ ก่อนที่จะ บางครั้งมองบนฟ้า เคยคิดว่าสักวัน จะกลับคืนไปสักครั้ง แต่ฉันยังมีเธอ จะร้องไปทำไม เธอปลอบโอบกอดฉันไว้ อยู่ตรงนี้ จะไม่ยอมหายไป