Warszawa, ja i ty

Gwiazdami niebo błyska Gwiazdami fale drżą Lecz spójrz na fale z bliska To światła Warszawy są Już teraz niedaleko Już dudni gwarem most Tym mostem ponad rzeką Do miasta trafimy wprost I nic mi już nie trzeba Warszawa, ja i ty A w górze błękit nieba Ach, to już wystarczy mi! Wśród ruin pokoik mały Maleńkie okna, drzwi To jest majątek mój cały Ale to wystarczy mi! Że tam ktoś bogatszy Że pieniądze ma Lecz ten ktoś nie patrzy Tak na Wisłę z okien co dzień jak ja! I nic mi już trzeba Gdy Wisła w dole lśni A w górze błękit nieba Ach, to już wystarczy mi! Że tam ktoś bogatszy Że pieniądze ma Lecz ten ktoś nie patrzy Tak na Wisłę z okien co dzień jak ja! I nic mi już trzeba Gdy Wisła w dole lśni A w górze błękit nieba Ach, to już wystarczy mi! I nic mi już nie trzeba Warszawa, ja i ty A w górze błękit nieba Ach, to już wystarczy mi! I nic mi już nie trzeba Warszawa, ja i ty A w górze błękit nieba Ach, to już wystarczy mi! I nic mi już nie trzeba Warszawa, ja i ty A w górze błękit nieba Ach, to już wystarczy mi! I nic mi już nie trzeba Warszawa, ja i ty A w górze błękit nieba Ach, to już wystarczy mi!