Najva

رستنی ها کم نیست من و تو کم بودیم خشک و پژمرده و تا روی زمین خم بودیم گفتنی ها کم نیست من و تو کم گفتیم مثل هذیان دم مرگ از آغاز چنین درهم و برهم گفتیم دیدنی ها کم نیست من و تو کم دیدیم بی سبب از پاییز جای میلاد اقاقی ها را پرسیدیم چیدنی ها کم نیست من و تو کم چیدیم وقت گل دادن عشق، روی دار قالی بی سبب حتا، پرتاب گل سرخی را ترسیدیم خواندنی ها کم نیست من و تو کم خواندیم من و تو ساده ترین شکل سرودن را در معبر باد با دهانی بسته وا ماندیم من و تو کم بودیم من و تو اما در میدان ها اینک اندازه ما میخوانیم ما به اندازه ما میبینیم ما به اندازه ما میچینیم ما به اندازه ما میگوییم ما به اندازه ما میروییم من و تو کم نه، که باید شب بیرحم و گل مریم و بیداری شبنم باشیم من و تو خم نه و درهم نه و کم هم نه، که میباید با هم باشیم من و تو حق داریم در شب این جنبش نبض آدم باشیم من و تو حق داریم که به اندازه ما هم شده با هم باشیم من و تو حق داریم که به اندازه ما هم شده با هم باشیم گفتنی ها کم نیست