Pa Be Pa

افکار پلید من لبخند ملیح تو روزای خوب و بدم حرفامون عمیقه چون رویای صلح بی تو خمار سوبریشو عکسای توی سرم میمونه جا تو کی خب گریمو عاشقی کن تنهاییش تا نداره به حرفام گیر بده تا حالمون رو به راهه نگاشون تو چشاته بهشون نور بتابه رنگین ترین نگاره بیمار و خوبه حالش میدونم جای ماها رو زمین نی بهشتم باشیم ما تنها ترینیم چاله ی دلامونو صاف کنیم تا نیشای حرفامونو تو نریزیم خوشحالی یعنی که روی زمینی شادی اون لحظه ست که میگی همینی خندت باز غرقه توی کهکشانا بازی کن فردامونو که ندیدی نه واسه فهمیدنت معرفتم بس نیست تو عمق پریدنا هرچی بری کم نیست تا اوج آزادیمون نریم بالا پس چی تا تهم باهامونه همین حس تردید رو کل عقیده ها کشیدیم ما خط ریز تو شب و بی خوابیا شدی برام تسکین کوتاهه زندگی و نکن اونو تفسیر منطقشم بیزاره با یه دل زخمی کلاغ پر اگه اذانو بگن ساعتا خوابن نگین زمانو به من قفل بوده همیشه این زندان ولی در رفتیمو کوبوندیم درارو به هم فرق داره بمیری یا بمیروننت این که تش چیه زندگی نمیدونمش کِشتیم و آب دادیم دونه دونه دونه هارو دفن میشه گولّه ولی میره تو تنت سر خونیشو رو زانو مینشوندش مامان که نمیدونه چی بپوشدش بابای که مرد هر ثانیه بعدش و قرصی که سنگ میشه میره توی شیکمش اینا حرف نیست بدون نور سایه داره فردای امشبم دور باشه کاش واسه سردار زور داره آخه پس میخنده حتی روی چوبه ی دار میره خنجر تو و میاد چرک باز بیرون نَره فردا نقصی اگم عیب داشت دیروز اصرار داشت نکنن گریه براش ولی اشکاش میریخت و چشماش میسوخت پی بهشت توی خاک ما نگرد سانسوره فکر میشن پازلا هرس مردیم و مرگ اَ تو فال ما نرفت مال اونا سپریه مال ما تلف پشت سرمون اخطار روبرو خطر لاله میده خاک نمیشه خون ما هدر میزد نور ماه میگفت بزرگه خدا ولی متهم اظهار پشیمانی نکرد اینا قصه نیس خاک میشه کوه میدوم ولی فقط رام میشه دور خون رو زمینه ولی باریکه جوب اینجا خورشید سیاست و تاریکه نور یادمه خونه یادمه خون ادم بد یا ادم خوب میدونم جای ماها رو زمین نی بهشتم باشیم ما تنها ترینیم چاله ی دلامونو صاف کنیم تا نیشای حرفامونو تو نریزیم خوشحالی یعنی که روی زمینی شادی اون لحظه ست که میگی همینی خندت باز غرقه توی کهکشانا بازی کن فردامونو که ندیدی فرار مغز ها سرابِ کوچ نندازی بیرون میمونه بوش