Navar Maghz

یه وقتا آینده رو بده بره همه خفه، گوش کن به حرفِ دلت وقتی تنهایی و بوشو حس کنی، زندگی تازه میفهمی چقد کس و شعره یه وقتا همه چیو بده بره خالی کن بطرو اگه دلت گرفت حرفای دکترتو بگیر به چپ نسخه ای درسته که دلت بگه الان ساعت چهار صبحه تازه پاشدم اَ خواب من وقتِ دیوونه بازیامه باز میخوام خراب شم میخوام شلوار این زندگی رو اَ پاش درآرم بیدار تا چهار صبحِ بعد و شلوغ شه نوار مغز اصن کص خوارش تو این دهه آینده هم دارم مگه وقتی جایی ام که زمین و زمان با من سگه نتیجه اش میشه اخلاقه گوهم همه مریضن، نگاه، شبیه من بذار بهت بگم من صبح که از خواب پا میشم دلم میخواد کسی نباشه باهام حرف بزنه میخوام از خونه که میرم بیرون کسی منتظرم نباشه برگردم دلِ کسی تنگ نشه واسم کسی منو نخواد نه بیداریو هستم، نه خوابم میاد میخوام جا بزنم، یکی بگو جا من بیاد لقِ دنیا و نامردیاش روت خطا هم نکنن، خودِ داور میگاد یه جوری دلم گرفته که نپرس به دادم نمیرسه نه الکل، نه قرص وقتی خوب بودنتو نمیبینن دیگه پس اشتباهه راهِ درست حوصله م ترک کرده، نمیکشه دیگه رد شو اَ کنارم، واسه این که بگی چته دیره منو این آدما نمیفهن، کورن هر روز با همیم، ولی خیلی اَزم دورن یه وقتا آینده رو بده بره آینده رو بده بره