artık aşık olamayan (feat. Gonca Vuslateri)

Bir ateş yanardı Herkesi yakan içimde Azgınlaşırdım o zamanlar Kan kokusuna Gürültü sesine Ve kadınların parfümlerine Bir kamikaze gibi Dünyaya dalış yapandım O kızgınlıkla Her şeyi yok etmeye Beni boğan melankolimi Boynumdaki levhaya asıp Narsizmimin yanına Güzel dursunlar diye yan yana Boğuştum kendimi bildim bileli olan Haksızlığa uğramışlık hissiyle, çocukluktan Hiçbir zaman geçmeyecek olan Ne yapsam da Boyun tüyleri dikilmiş bir kediydim Kendimi bildim bileli Yapacak hiçbir şey yoktu Yaradılışım böyleydi Cevap yapıştırırdım sadece Dünyaya, her şeye, herkese Ve kendimin şeytanlarına Üstümden, başımdan Pervasızlık akardı Cüret akardı Her yanımdan İnsanlara uzaktım, iyiydi böylesi Öyle nefes alabilirdim ancak Ve o yüzden gördüm her şeyi Kapkaraydı hepimizin yürekleri Sadece koynundaydım kadınların İçi içe geçtiğimiz anlarda Emerdik birbirimizin kanını Bulanmıştım doğarak çamura Ve daha da bulanacaktım Ölene dek Anlamıştım Henüz 9 yaşımda Başıbozuk ruhlar daha da çürük artık, görüyorum Benim gibi olanlar yani Hasarlı doğmuşlar Yazıktı onlara Onlara da bela olmuştur kesin Kim bilir kimdir o insanlar Bir noktasında dünyaya hapsolmuş Acı çekiyorlardır ve çekeceklerdir Son nefeslerine kadar Ama bir de fark var Artık o kişi de değilim, başkalaştım Susuyorum çoğu zaman Zaten artık hep kekeliyorum Soluğum çoktan kesilmiş Oysa her şey Sanki Sanki daha dünmüş gibi Dürtüp duruyor beni İçimde, hiç geçmeyen O tanıdık o sevmediğim hal Bilsem nedenini Çözerdim belki Konu da kapanırdı Ben kendimi yaratırken, gençken Öfke patlamalarımdan bana sızan Korkusu iliklerime işleyen Bir şeyler dürterdi beni Yine de yaşıyordum ölümsüzmüşüm gibi Şu an bakıyorum da dünyaya, insanlara Bunca zaman sonra Umurumda değiller aslında Uzun zamandır Belki de hiçbir zaman değillerdi Sadece benim gibi yaşamışlar Yaşıyorlar işte Yaşayacaklar da Boşuna Kıskanır mı hiç insan kendi geçmişini, gençliğini Saçma olduğunu bilerek Mazisini çiğneyip tükürerek İltihabı akar mı içimize daha da Bizden öncekilere olduğu gibi Ne kadar uzun yaşarsak O kadar çok Bir anıya sıkışmış kalmışım seninle Yağmur damlaları altında yüzüyoruz Kabarmış gözeneklerimi fark ediyorsun Öpüyorsun onları uzun uzun Dalgalar aşıyor başlarımızı Ağzımızda tuzlu suyun tadı Aklımı başımdan almıştın Bakmıştım sana o gün Ve görmüştüm Çoktan ölü gözlerini Öfken ve bir tür hınç O ölü gözlerindeki hüzne yakışmayan Bir sakatlık sezmiştim hemen Şefkatsizdin Yine de aşık oldum sana Ve sonraları delirmiştim kıskançlıktan Arzuyu gördüğümde Başka kadınlara O ölü gözlerindeki Korkuyu da görmüştüm bir de sende olan Nefes alan, almayan her şeye karşı Ait değildin hiçbir zaman Hiçbir yere, hiç kimseye Bir yabancıydın İyilik ve kötülüğün ötesinde Tehlike sezerdin mutluluk İhtimalinden bile Ve uzaklaşamadın Ölümden ve ölümünün fikrinden Trajedin buradaydı Cesur taklidi yapan bir korkaktın Zor olmalı bu diye düşünmüştüm Anlamı olsun diye yaşamış olmanın Çabalıyorsun sanmıştım seni Ama o yaralı mizacını yenemezdin hiçbir şeyle Ve yenemedin zaten Hiçbir şeye saygın yoktu senin İnsanlara da kendine de Sen kesici maddesin Kendini kes sadece, keseceksen Yaklaşma insanlara Hatırlamak istemiyorum artık Hiçbir detayı, hiçbir şeyi Unutacağım ancak o zaman Her şeyi Dursa beynim Havaya karışsa Acısı yok olsa düşünmenin Bitmek bilmeyen İstemiyorum Çürümek de, erimek de Ve aceleciyim Benim gibi olan herkes gibi Savaşan kaygılarıyla Kusurlarıyla Kalbinden sızan Kan öbeklerinde boğulan Ve ölen Her ölen insanın ardından Sonunda olacağım şeyden korkuyorum Hızla geçen zamanın Rüzgarından donuyorum Müziğim bitti çoktan, sözcüklerim de tükeniyor İşte o zaman lanet olsun zaman nehrine Seninle konuşmak iyi gelir sanmıştım İyi gelmedi Ben yalnız bir adam Artık genç olmayan Artık aşık da olamayan