Gharibeh

یه غریبه اومد از راه با من آشنا شد با تموم خستگی هاش با من همصدا شد خونه دل از محبت گرم و با صفا شد به غرور گذشته رسیدم به هوای گذشته پریدم چی بگم ندونستم که غریبه هرچی باشه یه غریبست ندونسته دلم رو به غریبه سپردم اون غریبه رو ساده شمردم گول چشم سیاه شو خوردم رفت از این شهر که دلم رو به خون بکشونه جون من رو به لب برسونه جای دیگه آتیش بسوزونه ندونستم که غریبه هرچی باشه یه غریبه ست