Havaye Taazeh

سقف خونم طلای ناب زیر پاهام حصیر سرد تو دست من سیب گلاب اما دلم پره ز درد مثل درخت بیدکی تکیه مو دادم به کسی شدم درختی تو کویر تنها و خشک یک اسیر اما یه روزگاری بود پدر بزرگمون می گفت بهشت همین دنیای ماست عشق و صفاست اما کجاست مثل درخت بیدکی تکیه مو دادم به کسی شدم درختی تو کویر تنها و خشک یک اسیر می خوام دیگه رها باشم ساده و بی ریا باشم زمینمو شخم بزتم نه بد باشم نه خوب باشم