Mordab

میون یه دشت لخت زیر خورشید کویر مونده یه مرداب پیر توی دست خاک اسیر منم اون مرداب پیر از همه دنیا جدا داغ خورشید به تنم زنجیر زمین به پام من همونم که یه روز میخواستم دریا بشم میخواستم بزرگترین دریای دنیا بشم آرزو داشتم برم تا به دریا برسم شبو آتیش بزنم تابه فردا برسم هاااا اولش چشمه بودم زیر آسمون پیر ولی از بخت سیاه راهم افتاد به کویر چشم من به اونجا بود پشت اون کوه بلند اما دست سرنوشت سر رام ی چاله کند توی چاله افتادم خاک منو زندونی کرد آسمونم نبارید اونم سرگرونی کرد حالا ی مرداب شدم ی اسیر نیمه جون ی طرف میرم تو خاک ی طرف به آسمون خورشید از اون بالا ها زمینم از این پایین هی بخارم میکنن زندگیم شده همین با چشام مردنمو دارم اینجا میبینم سرنوشتم همینه من اسیر زمینم هیچی باقی نیست ازم قطره های آخره خاک تشنه همینم داره همراش میبره خشک میشم تموم میشم فردا که خورشید بیاد شن جامو پر میکنه که بیاره دست باد