Geryeh

گاهی این دنیا مثل ما با خودش مسئله داره میون زمین و آفتاب ابر تیرگی میاره رنگ دریا برمیگرده از هوای تلخ و تیره همه ی چلچله ها رو وحشت خزون میگیره گل من گلایه کم کن تب غصه ابدی نیست بذار آسمون بباره گریه هم چیز بدی نیست گم میشه روی لب گل رنگ آفتابی خنده پر میشه زمین غربت از تهاجم پرنده اما اما تو میدونی پشت این بارون یکریز روز خوشرنگی دنیاست نوبت بدرود پاییز گل من گلایه کم کن تب غصه ابدی نیست بذار آسمون بباره گریه هم چیز بدی نیست گل من گلایه کم کن تب غصه ابدی نیست بذار آسمون بباره گریه هم چیز بدی نیست ما هنوزم پر از آفتاب شب فروز سایه سوزیم روشنایی با دل ماست چه بسوزیم چه نسوزیم نون و آب این زمینم اگه خون جگر ماست غم نخور که قصه ی ما حرف عاشقای فرداست گل من گلایه کم کن تب غصه ابدی نیست بذار آسمون بباره گریه هم چیز بدی نیست گل من گلایه کم کن تب غصه ابدی نیست بذار آسمون بباره گریه هم چیز بدی نیست