ดอกไม้สีชมพู

เหมือนฟ้าแกล้งเรามาเกิด เกิดมีกายไม่ตรงใจ ใจเป็นหญิง ตังเป็นชาย ดั่งดอกไม้สวยแต่ไม่หอม มีรักที่คนดูหมิ่น อยากจะบินหนีไปให้ไกล โลกของเราอยู่หนใด ที่มีผู้ชายยอมเด็ดดอม หอมหวนยวนใจ เป็นดอกไม้สีชมพู อ้างว้างพร่างพราย สุดเดียวดายและหดหู่ อยากกรีดร้องให้โลกรู้ ถามเขา เราผิดตรงไหน ผิดหรือใจเราเป็นหญิง ผิดไหมกายเราเป็นชาย ตัวเรายังไม่เข้าใจ จะให้ใครมาเข้าใจ ดอกไม้ไม่มีสิทธิ์เลือก เหล่าแมลงมาดมดอม ก้มหน้ารับกรรมซ้ำซอก เป็นไม้ดอกสีชมพู หอมหวนยวนใจ เป็นดอกไม้สีชมพู อ้างว้างพร่างพราย สุดเดียวดายและหดหู่ อยากกรีดร้องให้โลกรู้ ถามเขา เราผิดตรงไหน ผิดหรือใจเราเป็นหญิง ผิดไหมกายเราเป็นชาย ตัวเรายังไม่เข้าใจ จะให้ใครมาเข้าใจ ดอกไม้ไม่มีสิทธิ์เลือก เหล่าแมลงมาดมดอม ก้มหน้ารับกรรมซ้ำซอก เป็นไม้ดอกสีชมพู เป็นไม้ดอกพรางชมพู