เหงา

ยังคงวนเวียน ใจวนเวียนอยู่กับสายลม ยังคงขื่นขม ยังต้องทนเดินพร้อมความเหงา ใจยังคงลอย ใจมันลอยให้ใครสักคน ยังคงต้องทน ใจต้องทนเดินพร้อมความเหงา ดวงตาปิดลงเมื่อใด หัวใจก็ร้องว่า รอใครสักคน ที่จะบอกว่า รักฉันจนแทบขาดใจ รอใครสักคน ที่จะโอบกอดตัวฉันจน ไม่ยอมให้ทิ้งไป รอใครสักคน ที่จะทำให้ความเหงา และอ้างว้างนั้นหายไป รอใครสักคน แต่ได้เพียงแค่ฝัน และตัวฉันก็ได้เพียงเหงา และอ้างว้างต่อไป ก็แค่นั้น ยังมีอีกไหม ใครคนใดที่พอเข้าใจ ยังคงสดใส ดูสดใสแต่ใจสับสน ใจมันคงลอย ใจมันลอยให้ใครสักคน ยังคงเป็นคน ยังคงดิ้นรนไปพร้อมความเหงา ดวงตาปิดลงเมื่อใด หัวใจก็ร้องว่า รอใครสักคน ที่จะบอกว่า รักฉันจนแทบขาดใจ รอใครสักคน ที่จะโอบกอดตัวฉันจน ไม่ยอมให้ทิ้งไป รอใครสักคน ที่จะทำให้ความเหงา และอ้างว้างนั้นหายไป รอใครสักคน แต่ได้เพียงแค่ฝัน และตัวฉันก็ได้เพียงเหงา และอ้างว้างต่อไป ได้เพียงเหงา และเคว้งคว้างข้างใน ก็แค่นั้น หัวใจก็ร้องว่า รอใครสักคน ที่จะบอกว่า รักฉันจนแทบขาดใจ รอใครสักคน ที่จะโอบกอดตัวฉันจน ไม่ยอมให้ทิ้งไป รอใครสักคน ที่จะทำให้ความเหงา และอ้างว้างนั้นหายไป รอใครสักคน แต่ได้เพียงแค่ฝัน และตัวฉัน