Tamirci Çırağı

Gönlüme bir ateş düştü, yanar ha, yanar, yanar Ümit gönlümün ekmeği, umar ha, umar, umar Elleri ak, yumuk yumuk, ojeli tırnakları Nerelere gizlesin şu avucun nasırları Otomobili tamire geldi dün bizim tamirhaneye Görür görmez vurularak başladım ben sevmeye Ayağında uzun etek, dalga dalga saçları Ustam seslendi uzaktan, "Oğlum al takımları" Ustam seslendi uzaktan, "Oğlum al takımları" Bi' romanda okumuştum buna benzer bi' şeyi Cildi parlak kâğıt kaplı, pahalı bir kitaptı Ne olmuş, nasıl olmuşsa âşık olmuştu genç kız Yine böyle bi' durumda tamirci çırağına Ustama dedim ki, "Bugün giymeyim tulumları" Arkası puslu aynamda taradım saçlarımı Gelecekti bugün geri arabayı almaya O romandaki hayali belki gerçek yapmaya O romandaki hayali belki gerçek yapmaya Durdu zaman, durdu dünya, girdi içeri kapıdan Öylece bakakaldım ben gözümü ayırmadan Arabanın kapısını açtım, girsin içeri Kalktı hilal kaşları, sordu "Kim bu serseri?" Kalktı hilal kaşları, sordu "Kim bu serseri?" Çekti gitti arabayla, egzozuna boğuldum Gözümde tomurcuk yaşlar, ağır ağır doğruldum Ustam geldi, sırtıma vurdu, "Unut" dedi "romanları" İşçisin sen, işçi kal, "Giy" dedi "tulumları" İşçisin sen, işçi kal, "Giy" dedi "tulumları" İşçisin sen, işçi kal, "Giy" dedi "tulumları" İşçisin sen, işçi kal, "Giy" dedi "tulumları" İşçisin sen, işçi kal, "Giy" dedi "tulumları" İşçisin sen, işçi kal, "Giy" dedi "tulumları" İşçisin sen, işçi kal İşçisin sen, işçi kal İşçisin sen, işçi kal İşçisin sen, işçi kal İşçisin sen, işçi kal İşçisin sen, işçi kal İşçisin sen, işçi kal İşçisin sen, işçi kal