Elke Avond Als De Beeldbuis Is Gedoofd (Na De Televisie)

Elke avond als de beeldbuis is gedoofd Meneer Lopik er de brui aan heeft gegeven Als er bij mijn laatste drank, na 't laatste journaal Een gedachtenniemandslandje tot mijn thee en het ochtendmaal Al mijn twijfels, al mijn zorgen die heel diep zaten verborgen Gaan dan met me aan de haal, tot aan de morgen Zou mijn eerste vlam nog wel eens aan me denken Zou mijn autoped nog in dat schuurtje staan Zou 'k mezelf nog maar 1 borreltje inschenken Heeft Fred Emmer zijn pyama alweer aan Zou mijn zoontje lekker rustig liggen slapen Zou dat vliegtuig dat ik hoorde naar New York gaan Zou God werkelijk de mens hebben geschapen Heb ik mijn autodeuren wel op slot gedaan Elke avond als de beeldbuis is gedoofd Meneer Lopik er de brui aan heeft gegeven En als Sonja alweer thuis is na het laatste journaal En er niks meer voor de buis is tot mijn thee en het ochtendmaal Kom ik op een paar gedachten, die ook rustig konden wachten Een soort sprookje dat ontstond In duizend nachten Zou die mensenaap in Artis ook al pitten Staat dat leuke wagentje nog op de maan Zou op Duitsland nog een goeie film zitten Rollen nu de golven ook steeds af en aan Staat de zon te branden boven de Sahara Wordt er net zo veel gelachen als gehuild Zendt de TROS uit morgenavond of de VARA Is de wereld werkelijk binnenkort vervuild Elke avond als de beeldbuis is gedoofd En ik eindelijk aan mezelf toe kan komen Kijk ik even naar mijn leven, naar mijn eigen journaal En ik denk met angst en beven aan mijn eigen verhaal Al die twijfels, al die zorgen, hou ik toch liever verborgen En ik pak de gids en denk Wat komt er morgen