Το πρόσωπό μου είναι
Ακόμα στον καθρέφτη
Και σε κοιτάει και σου γελάει
Και σου μιλά μα με τα δάχτυλα
Τον σπάω αυτόν τον ψεύτη
Σε αυτό το έργο ρόλο
Δεν θα έχω πια
Μπορεί να τρώμε ακόμα στο ίδιο το τραπέζι
Μπορεί να πίνουμε απ' το ίδιο το νερό
Όμως η απόφαση στο μάτι σιγοπαίζει
Δεν ανήκω εδώ, δεν ανήκω εδώ
Ποτέ και πουθενά δε θα με δεις ξανά
Το ξέρω στο 'παν κι άλλοι
Και γύρισαν μετά
Ποτέ και πουθενά δε θα με δεις ξανά
Καρδιά μου εγώ έχω φύγει
Έτσι όπως φεύγουν λίγοι
Που δε γυρίζουν πια ποτέ και πουθενά
Το όνομά μου γράφει ακόμα στο κουδούνι
Τα γράμματά μου ακόμα έρχονται εδώ
Και ας ανοίγω κι ας με βλέπουν γύρω όλοι
Από καιρό καρδιά μου εδώ δεν κατοικώ
Γιατί αγάπη δεν είναι ό,τι σε κλειδώνει
Γιατί αγάπη είναι ό,τι ελεύθερο γυρνά
Κι αφού αυτοί που ζουν μαζί γίναν δυο μόνοι
Δεν ανήκω πια
Δεν ανήκω πια
Ποτέ και πουθενά δε θα με δεις ξανά
Το ξέρω στο 'παν κι άλλοι
Και γύρισαν μετά
Ποτέ και πουθενά δε θα με δεις ξανά
Καρδιά μου εγώ έχω φύγει
Έτσι όπως φεύγουν λίγοι
Που δε γυρίζουν πια ποτέ και πουθενά
Ποτέ και πουθενά δε θα με δεις ξανά
Το ξέρω στο 'παν κι άλλοι
Και γύρισαν μετά
Ποτέ και πουθενά δε θα με δεις ξανά
Καρδιά μου εγώ έχω φύγει
Έτσι όπως φεύγουν λίγοι
Που δε γυρίζουν πια
Ποτέ και πουθενά
