Tavaf (feat. Mostafa Miri)

لات زندگی میکنم سر خم نمی کنم مدال بگیر لات زندگی می کنم که لات بمیرم همینم تو جهنم رام نمی شم مریم فیروزمنه باج نمی دم خیلی ها شاد می شن از نبودن ما صدا رو زیاد کن بشنون هنوز سر پام می کشن زیر چارپایه فت پا من همون سر بی گناهم لب دار پیشکشتون برابری بگو چه بلایی اومد سر برادری اونا کلاه برمی داشتن توی لوکوموتیو فناوری ما پشت خرطومی با یه پاس شباهتی ما دنبه و گنده ها کنن ماهیچه کباب بعضی سوالا رو حتی نمی ده آینه جواب پس دیو درونت کی پا می شه از خواب؟ همه می خوان یه چیزی رو نبینن پایینه سرا نه می شنوی نه حس می کنی مثل مرمی که می خوره تو مغزت جای اشک می چکه خون از چشم پر شده رود از چرک، گور از گل ولی جدا نمی شه روح از جسم اونی نبودیم که حرف حالیمون شه رد می شیم از روت با یه کامیون شعر همه رفتن مکه و حاجی مونده مارض، نمایش بالیوود، فیک بریده شد خم نشد سر فرخزاد من قاتل و نشون می دم و همه مقتول و می بینن کجه انگشتام با چی آسفالت و می شورین بعد هر کشتار؟ ها شدی مهره ی ظلم افتاده قرعه به تو قرارت می دم مورد لطف درمیارم چاقو رو از تو کمرت مرگه توبه ی گرگ وضعیت نامساعد حرفا رو بزنم کجا بهت؟ خلاصه که پر نمی شه جای خالی با کلمه ی مناسب مشکل منم یا تو یا این پلیسای مزاحم ها ما از حومه نشینای نظام لمپنی عالم کل علوم مفتبری ما اون سیلی که می کنه ستوناتونو منحنی کوه یخیم آب می شیم تو چشم یه غربتی چند تا دست از عمق چاه فاجعه جام سمیم تضمینی بدون عارضه شما محاسبه کردین و ما مبارزه عالیجناب رحم کنه خدا بهت ما هم طواف می کنیم ولی مثل گرگ دور طعمه فارغ از رنگ و زبون می شیم عنصر جنبش تهدید به مرگ می کنن مگه هر شب کم می میرم؟ من و از چی می ترسونی؟ اونی ام که از سر بریده لب می گیرم ما هم طواف می کنیم ولی مثل گرگ دور طعمه فارغ از رنگ و زبون می شیم عنصر جنبش تهدید به مرگ می کنن مگه هر شب کم می میرم؟ من و از چی می ترسونی؟ اونی ام که از سر بریده لب می گیرم یک طرف جنگه یک طرف نه یک طرف خنده یک طرف غم یک طرف خوب و یک طرف بد یک طرف مه ک د یکه رفتن جنگ در گرفت و دغمش نیست مرمی شد از چپنش تیر خنده میکنه بدنش سر شده میگم هیچ دیگه رقمش نیست د کم هیچ نیست قانع باخت داده بود دولت و قانون و پلیسَ چاک داده بود تا روزی ک براکی زخما پادزهری بود نه او لحظه مره دیدی د پارک سر دود روزگار تلخیش سون مایه چشما کلگیش سون مایه یکی دَم به دَم به دود و دَم به تنگ امد، او ک پاره میشد عوضش کون مایه این دفعه ره تو مره بل ببی سره د خرج میمانوم مره تیر کدن از پل خره تیر زدن از پشت اگه خنجرهم هیچ تیرته بیار چی کرته بیادر بیا ک مه و دلم منتظرته بیادر زدی زدی برو اگه نه که وار مه شه راست خنجرمه د دلته بیادر بری کسی ماک سرخم نکردم ولی د رفیقی ناقی شر کم نکدیم توره چی غرض دمه ک رپَ چطو کده میروم سر چتیاتت هم فقط ما خنده کدیم هرکی یک رقم شعر تلاوت میکنه ک فکر میکنی از شِو خرابه کرهم سربتن خوده مشکل نداره دل نداره ک دل نداده توهم هرکس ک پرسید چنده نگو دم بده ولی کنده نشو بشی گپه گوش بده بچم خنده نکو سَر خَم نکو بری کسی بنده نشو فکر تنهای مه د شب های بندار د شهری ک فقط دیگه صدای بمبارد گوش کلگی ره کر کده رفت سیگرت های ک میرفت د قاط لب های کم کار ما هم طواف می کنیم ولی مثل گرگ دور طعمه فارغ از رنگ و زبون می شیم عنصر جنبش تهدید به مرگ می کنن مگه هر شب کم می میرم؟ من و از چی می ترسونی؟ اونی ام که از سر بریده لب می گیرم ما هم طواف می کنیم ولی مثل گرگ دور طعمه فارغ از رنگ و زبون می شیم عنصر جنبش تهدید به مرگ می کنن مگه هر شب کم می میرم؟ من و از چی می ترسونی؟ اونی ام که از سر بریده لب می گیرم پررو بیا که ما دست خالی نیستیم سینه سپره روی تن شهر می نویسیم سر خم قدغن پررو بیا که ما دست خالی نیستیم سینه سپره روی تن شهر می نویسیم سر خم قدغن