Love Story Pt. 2

Βγαίνω μια βόλτα έξω Χρωματισμένα τοπία μοιάζουν ασπρόμαυρα Τίτλοι τραγουδιών που μου ξυπνάν ονόματα Φοράω ακουστικά, πορεύω μια ευθεία Κάπως αυθαίρετο όλο αυτό και μου λείπουνε τα παπλώματα Χορεύω αθόρυβα, αφηρημένα τα στενά μου βγάζουν νόημα Όλα μου λένε τη δική τους ιστορία Έχουν περάσει χρόνια δύσκολα και επώδυνα Και εγώ δεν έχω κάτι να διηγηθώ Όλα είναι μπέρδεμα στο μυαλό μου πλέον Βρήκα παρηγοριά στη σούρα στον καπνό Μα κάπου εδώ τελειώνουν τα όνειρα μου πλέον Φοβάμαι εύκολα Και ίσως γιαυτό να έχω μείνει και τόσο πίσω Όλοι να πηγαίνουνε μπροστά με τη ζωή τους, και εγω κάπου εκεί κοντά μόνο να χαιρετήσω Δεν θα μεθύσω, όχι αυτή τη νύχτα δεν ψήνω να με μεθύσω Είπα να δω λιγάκι τα άστρα που μου έλειψαν, τους τοίχους που σε είχα κόντρα να αγγίξω Είναι μια ιστορία αγάπης Εγώ σε αγάπησα και τώρα έμεινα άψυχος Έζησα το πως να είσαι κενός, έμεινα αθόρυβος και απ'την ζωή είμαι άπειρος Ίσως και αυτή να είναι η μόνη ιστορία μου Είκοσι χρόνια και τι θα γράψουν τα βιβλία μου Μαύρες σελίδες μα με κόκκινο μελάνι Δεν εξηγώ την παρομοίωση με πιάνεις Δεν εξηγώ την παρομοίωση με πιάνεις Απόψε λέει βρέχει Πόσο ρομαντικά ειρωνικές του σύμπαντος οι πράξεις Τον ήλιο είπα πως θα κάνω φίλο μου και πάλι Τείνω να μισώ τις αποστάσεις, τείνω να με βλέπω σαν ρεμάλι Εγώ είμαι πάλι, παραπατάω καθώς πέφτει το σκοτάδι Μπαίνουν ιδέες στο μυαλό μου να γυρίσω Μα η πυξίδα δείχνει μπρος και όχι πίσω Θέλω να με ακούσω μονάχα για μια φορά Θέλω να είμαι δυνατός μπροστά να προχωρήσω Θέλω να το πω μόνο για μένα φωναχτά Πως μου πήρε μια ψυχή για να σε αγαπήσω Και είμαι γυμνός και η νύχτα λέει τα μυστικά της στο αυτί μου Ευάλωτος κόβομαι στο χαρτί Η μοίρα μου μου λέει πως μου τα λεγε και αυτή Κι όμως δεν άκουσα, έγινε το έγκλημα και αυτή είναι η ποινή μου Χόρεψα ανάμεσα στα στενά σου με εικόνα το ξημέρωμα Εφημερίδες έστρωσα και κάθισα στο πάτωμα Η πρώτη μέρα που οι ακτίνες σου δεν με συγκίνησαν Η πρώτη μέρα που από καθιστός έμεινα ανάσκελα