Dobareh Misazamat Vatan

دوباره می سازمت وطن اگر چه با خشت جان خویش ستون به سقف تو می زنم اگر چه با استخوان خویش دوباره می بویم از تو گل به میل نسل جوان تو دوباره می شویم از تو خون به سیل اشک روان خویش دوباره می سازمت وطن اگر چه با خشت جان خویش ستون به سقف تو می زنم اگر چه با استخوان خویش اگر چه صد ساله مرده ام به گور خود خواهم ایستاد که برکنم قلب اهرمن به نعره آنچنان خویش اگر چه پیرم ولی هنوز مجال تعلیم اگر بود جوانی آغاز می کنم کنار نوباوگان خویش دوباره می سازمت وطن (دوباره می سازمت وطن) اگر چه با خشت جان خویش (اگر چه با خشت جان خویش) ستون به سقف تو می زنم (ستون به سقف تو می زنم) اگر چه با استخوان خویش (اگر چه با استخوان خویش) دوباره می سازمت وطن (دوباره می سازمت وطن) اگر چه با خشت جان خویش (اگر چه با خشت جان خویش) ستون به سقف تو می زنم (ستون به سقف تو می زنم) اگر چه با استخوان خویش (اگر چه با استخوان خویش) دوباره می سازمت وطن دوباره می سازمت وطن دوباره می سازمت وطن دوباره می سازمت وطن دوباره می سازمت وطن دوباره می سازمت وطن