Divar

یه دیواره، یه دیواره که یه عمر آزگاره اون ورش همیشه بن بست، این ورش هیچی نداره یه طرف همه سیاه و یه طرف همه سفیدیم این طرف ریشه نداریم، اون طرف ریشه بریدیم اگه از دیوار خونه چشممون جدا نمیشد یه درخت پیر انجیر همه چیز ما نمیشد بس که زندگی نکردیم، وحشت از مردن نداریم ساعتو جلو کشیدن، وقت غم خوردن نداریم برای اون یه وجب خاک همه دنیامونو دادیم ما برای بوی گندم خیلی چیزامونو دادیم هیشکی یادمون نداده، خنده ی همو ببینیم این فقط درد وطن نیست، ما تو غربتم همینیم اینور و اونور دیوار، درد ما هنوز همونه آی شقایق، ما جماعت دردمون از خودمونه تو همه خاطره هامون حق دشمن مرده باده حتی راه دشمنی رو هیشکی یادمون نداده یه دیواره، یه دیواره که یه عمر آزگاره اون ورش همیشه بن بست، این ورش هیچی نداره از عذاب این قبیله همه مون از هم بریدیم حس هم خونی نداریم چون قبیله مونو دیدیم ما که تو زمزمه هامون هی به داد هم رسیدیم یکی یادمون بیاره کی به داد هم رسیدیم تو هجوم این همه حرف، هر جوابی یه سقوطه تو بگو هر چی که می خوای، من که سنگرم سکوته