Dishab

یک یک دو دو هشت باز رسیدم به تش دیشب به این فکر کردم که چقدر میتونیم هم دیگه رو خرد کنیم (چقد) چقد کوچیک چقد کوچیک دوباره نشستیم دور از هم من که حتی بریدم دیگه تو هم بد اعصابت خورده از من نه من دیگه مَردَم درست، نه تو به اون صورت زن ما ریدیم تو فرکانس هم، اتمسفر شده کدورت، عن ئه، زدی تو خز مز و پاشید هرچی ساختم با یه مشت احمق و لاشی کاش یه کم لیاقتمو داشتی یا که یادم میرفتش توئه عنترو کاشکی من عین تو کونم نخارید، سرم به کارم بود و بس تو تنها چیزیت که سر بودش ازم بکارت بود و هست مهم صداقته و تو هیچ نشونی از اون نداری سوراخ فقط جلو که نیس، ببین اَ کجا معلوم اَ کون ندادی دیشب تو نمیدونی چقدر هواتو کرده بودم دیشبم نمیدونی پر عربده و نعره بود بد دیشب بدجور نبودت منو کله پا و سرنگون کرد دیشب چقدر عصبی بودم، چقدر داغون منِ خونسرد دیشب تو نمیدونی چقدر هواتو کرده بودم دیشبم نمیدونی پر عربده و نعره بود بد دیشب بدجور نبودت منو کله پا و سرنگون کرد دیشب چقدر عصبی بودم، چقدر داغون منِ خونسرد دیشب بعد یه حس خفگی و یه بگایی و نسخی شدید از نبودت آخرش نشستم با خودم به صحبت کردن، به خودم توپیدم (به خودم توپیدم) دیشب نشستم به خودم فهموندم دیشب نشستم به خودم گفتم که نشستم به خودم گفتم که دیشب تو آینه به خودم گفتم که تو واسه ش هر کاری کردی، چشتو رو همه بستی ولی دنبال تنوع بود و رفت اون یه فرشته نمیخواست دلتو بازیچه کرد و اون دنبال تمسخر بود هست تو ازش اسطوره ساختی تو خیالت ولی انگار اون یه دریا داره قلبش پر ماهیای رنگی تو چقدر ساده بودی گریه میکردی واسه دردش دیشب تو نمیدونی چقدر هواتو کرده بودم دیشبم نمیدونی پر عربده و نعره بود بد دیشب بدجور نبودت منو کله پا و سرنگون کرد دیشب چقدر عصبی بودم، چقدر داغون منِ خونسرد دیشب تو نمیدونی چقدر هواتو کرده بودم دیشبم نمیدونی پر عربده و نعره بود بد دیشب بدجور نبودت منو کله پا و سرنگون کرد دیشب چقدر عصبی بودم، چقدر داغون منِ خونسرد حسن بابا دیشب میتونستم کار دست خودم بدم (دیشب تو نمیدونی) میتونست نبودت کار دستم بده میتونست نبودت یه کارد دستم بده اما من بازم رو پام وایسادم، تنهایی بله، تنهایی هرکی اومد راهمو توش موند ابر تیره خیالت ماهمو پوشوند قلب من ساز شد، فاز بعدتو روش خوند دل من خوابه همه ش صب خروس خون ولی چشام بازه و توش خون، ئه (چشام بازه و توش خون) آه، این روزا همه چی تعطیل، مخ ولی تعطیلتر هر روز داره بد میگذره، اینم صبح عاشقه شب میپره هرکی اَ راه رسید فقط پدرسگ میکَنه بغل و بوس کمه، چَک بیشتره منم میخوام تنها باشم، ولی هر آدمی تک میشکنه اما باید تنها باشی تا اوضاع با شک پیش نره یه کمم شادی لازمه، این زندگی تفریحش کمه همه فقط فضول تو کار هم، هرکی یه جور تفتیش گره، ئه دیشب باز رسیدم به تهش (دیشب تو نمیدونی چقدر هوات و کرده بودم) دیشب نزدیک بود کار دست خودم بده (دیشبم نمیدونی پر عربده و نعره بود بد) (دیشب بدجور نبودت منو کله پا و سرنگون کرد) نبودت نزدیک بود یه کار دست خودم بدم (دیشب بدجور نبودت منو کله پا و سرنگون کرد) یه کارد دسته خودم بدم دیشب میتونست نبودت کار دستم بده (دیشب تو نمیدونی چقدر هواتو کرده بودم) (دیشبم نمیدونی پر عربده و نعره بود بد) بلکه همه چی تموم شه (دیشب بدجور نبودت منو کله پا و سرنگون کرد) اما باز، اما باز صبر کردم (دیشب چقد عصبی بودم چقدر داغون منِ خونسرد) میتونی صدام کنی صاحب صبر